Friður á pallinum!

 Klaksvíkar sjónleikarafelag spælir leikin "Friður á pallinum" eftir Michael Frayn  frá 1982. Leikurin er um at spæla sjónleik, ein sjónleikur í sjónleikinum. Tey hava ognað Adelborg Linklett sýningina, og henda myndin er í tí prentaðu skránni.

Adelborg Linklett (1935-2024)

Pallurin  í Varpinum er ein snaripallur, hugsi einasti av slíkum slag í landinum. Hann kom rættiliga til sín rætt: helvtin var pallurin í leikinum í leikinum, og hin helvtin var aftan fyri pallin, tað sokallaða backstage. Stuttligt at síggja ein so vandaliga gjørdan pall. Tað var ein stova, og nógvir staklutir vóru akkurát á røttum plássi. Á pallinum vóru 8 hurðar, og tað temað varð nýtt allan vegin, hurðar fóru upp og aftur alla tíðina. Eftir steðgin vóru vit aftan fyri pallin, har ið leikararnir vóru, tá i ð tey ikki vóru "on". Har vóru onkrar privatar ósemjur og amorinir, meðan vit sóu tey backstage hoyrdu vit handan veggin, at leikurin gekk á pallinum. Snildisliga gjørt..

Leikararnir hava heilt víst íðkað fitness í langa tíð. Tað var ein sera krevjandi leikur fysiskt. Har vóru trappur báðu megin, sum tey runnu upp og niður. Deiligt at síggja áhugaleik, fullan av orku og spæligleði. Tey vóru 9 fólk á pallinum, um eg skal nevna onkran einstakling, má tað vera Emry Jo. Hon var á pallinum meginpartin av tíðini, og hon og "makrelurin"  settu rættiliga ferð á láturvøddarnar. Hon hevði so sera góða føling við tí, sum hendi á pallinum.

Jan Gardar og Nancy Kalsø  vóru par, ella hon tyktist halda tað, hann fekst ikki at standa stillur so leingi, at nakað spurdist burtur úr, men har lá nógv í luftini. Og har vóru onnur møgulig "pør".

Jan Gardar og Jancy Kalsø

Leikararnir

Leikurin var comedy of errors - kendur, misskiljingar og teknifilmsligar snildir ella klovnarí, og eisini "frystar" myndir, sum ofta síggjast í filmi.  Tey duttu barlong á gólvið, ella gingu við buksunum niðurtogaðum um hælirnar. Av tí at vit sóu venjingina hjá teimum, aftanífrá og frammanífrá og sóu so at enda, at tey spældu leikin, gjørdust tað so nógvar uppafturtøkur, at leikurin bleiv ov langur, og skemtið útvatnaðist nakað. Vit fingu tað so at siga skorið í papp.

Varpið er ein sera stór høll, og allir áskoðarar skula síggja og hoyra, tað er ein stór avbjóðing. Kanska tað er ein grund til at sera nógv róp var, bæði frá einstøkum leikarum og frá teimum í kór.

Skráin er eitt lítið heftið við upplýsingum um leikin, heilsanum og so frálíkum myndum

Vit báðar fóru norð, fyrst í Angus at eta døgurða og so í Varpið. Ein deiligur túrur.

Spaniatúrur september 2025

 62N gjørdi ein gongutúr í Norðurspania við beinleiðis flog úr Føroyum, 10-17 sept. 2025. Vit systrarnar meldaðu okkum til. Flogið varð til Barcelona, har ið Xavier tók ímóti okkum. Vit fóru við bussi til Camprodon, sum er ein lítil býur í Katalonia, sum liggur í 1000 metra hædd. Vit búðu á Hotel Camprodon, sum er eitt 100 ára gamalt hotell, bygt til ríkar býarbúgvar, sum komu úr Barcelona at fáa sær frið og fríska luft.

, Hotellið er sera væl varðveitt, og prýði og møblar vísa á eina gamla tíð.

hotell Camprodon

Vit gjørdu nakrar túrar har í økinum, m.a. til bygdina Roc, har misti eg telefonina , og hon fór í knús Camprodon liggur har íð tvær stórar áir møtast . Eitt kvøld var dansur á torginum, og tað veit denn at líktist teirra keturdansur nógv okkara dansi. Men tey høvdu tónleik til dansin.

Vit fóru úr Camprodon til Tossa de Mar, men á vegnum vóru vit í Figueres og vitjaðu Dali savnið.

Salvador Dali

Summardagbók 2025

 Nú fer summarið at halla. Tann ljósa tíðin er upplyftandi og lekjandi. Vit vóru heppin at fáa summargestir aftur í ár. Frida Sofía kom og Madeleina, og Emil kom nakrar dagar saman við einum vinmanni.

Elisabeth

Elisabeth fylti 11. juli, og hornorkestrið í FH spældi fyri henni, og síðani bjóðaði hon lekran morgunmat. Seinni um dagin var hon tikin á bóli niðri í FH, har var borðreitt, og hon fekk talur og gávur. Tað heviur hon søtliga uppiborið mín gamla vinkona.

Vit vóru ein túr á Breiðasandi , ein perla - eg sigi ikki hvar. Madeleine, Magna og Herbert hugna sær.

Norrøna felagið gjørdi eina fína útferð við Westward Ho,

vit sigldu norður við Streymoynni, ein so frálíkur túrur í góðum veðri. Jens Marius stóð við stýrisvøl. Útsýnið var so vakurt, bæði Vestmannabjørgini og Vágalandið.

Í Leivsgøtu komu Alain og Leyvoy og Thorvaldur. Alain hevði gjørt eina kaku til junibørnini. Eg og Thorvaldur eru akkurát javngomul.

Í Dali var eitt festligt silvurbrúdleyp, har ið eg hitti mín gamla skúlafelaga Eyðgerð.

Silvurbrúðarparið Símin Hannus og Tórhild

Sólrun og hennara fólk komu ikki í ár, so eg mátti líka fara ein tripp til Danmarkar at vitja tey og síggja langommusynirnar.

Herman

Marius

Græsted

Græsted

Løkke familjan

Slupptúr við Norrøna felagnum

 Vit fóru av Høgukei í Havn kl. 10 fyrrapartin. Eg og Sannelena fóru úr Dali kl. 9. Veðrið var gott, men mjørkin lá um havnina, og vit fingu at vita, at manningin fór at taka støðu til, hvønn veg leiðin skuldi ganga, tá ið vit komu vestur um Kirkjubønes. Vit skuldu royna at sigla eftir sólini. Avgjørt varð at fara gjøgnum Vestmannasund. Vit sigldu heilt norður til oyggjarenda, og tað varð ein avbera góður túrur, sólin skein.

Tað er nakað serligt við at sigla við  150 ára gomlum træskipi. Tankarnir ganga til teir menn, sum búleikaðust umborð á Westward ho í vikur og mánaðir. Ikki var altíð slætt, sum hjá okkum, ikki vóru teirra túrar stuttleikatúrar ein leygardag á sumri. Vit sótu á dekkinum alla tíðina, og veðrið var frálíkt.

heldur um stýrisvøl

Norrøna felagið syrgdi fyri einari góðari máltíð umborð.

Rakul og onnur gera sjálvtøkuborðið klárt.

Leivur Tróndarson greiddi frá trygdarútgerðini umborð og segði  seinni nakað um Koltursverkætlanina.

Og sjónin henda fagra summardag var óbetalilig. Bjørg og skorar á báðum síðum, Vestmannabjørg, Heygadrangur, Skoradalur. Og lýsandi grønt eygnariv á Vágalandi, í Hesti. Vit vóru aftur í Havn kl. 18.30.

Summar dagar er summar

 Summargestir eru komnir. Fyrst kom Frida Sofía, so Madeleine og síðani Emil og vinmaðurin Len. Frida Sofía er útimenniskja, og hon hevur lokkað meg út nakrar ferðir, gudarnir skula vita, at tað treingir til! Ein dagin fóru vit túr á Boðanes, gingu bara úr Hoydølum. Góður vakur túrur.

Og vit vóru ein túr í Dali, har gekk FS fleiri túrar í haganum. Vit gingu ein túr eftir Nípuni á Sandi, ein stuttur lættur túrur. So kannaðu vit steinin hjá gívrini og sporið. Vit endaðu á café Retro til ein góðan kaffimunn, panini og nachos - og kortspæl 

Leigutúrur til LImerick 2

Craggaunowen er eitt útisavn, ein jarnaldarbygd. alt er nýbygt, men gjørt púrasta eftir gomlum keldum. Tað var áðurnevndi John Hunt, sum stóð fyri at gera hetta savnið. Hann keypti jørðina við eini slotsleivd (tað eru 225 slotsleivdir í County Clare) á og gjørdi stórfingnar ætlanir. Har er eitt jarnaldarbýli (ein cragga), skógur, har álvar búgva, og so stendur Brendan, báturin hjá Tim Severin har. Og sýningin var skipað so, at tú fekst ein hampuligan túr gjøgnum skógin.

Skinnbáturin Brendan

Aran oyggjarnar standa fyri mær sum tað upprunaliga Írland, har tey duga gæliskt, men tað er ikki allur sannleikin. Vit vitjaðu ta minstu, innastu av Aranoygjunum. Eg og Karin fóru í ein lítlan bygdarbuss, sum koyrdi okkum runt fyri 15 evrur, vit sóu slottið, kirkjuna (10. øld) og vrakið. Her var mín størsta uppliving á øllum túrinum: eg hoyrdi tveir menn tosa írskt saman. Írskt ella gæliskt er fyrsta mál í Írlandi, tað er kravd lærugrein í øllum skúlum, øll skelti eru á gæliskum og enskum, men sera fáir irar duga at tosa gæliskt. Hugsaði um okkara mál, føroyskt í tí sambandi, hvør verður tess lagna?

St. Caomhánøs Church

altarið 

Sveivin bjóðar gestum vælkomnum

Bell Table er annar av tveimum pøllum hjá Limerick Theatre. Vit vóru fýra sum fóru til eitt uppistand hjá Anne Gildea har. Tað var soooo stuttligt, alt, hon talaði um, var slíkt, sum vit kendu aftur og høvdu upplivað - ja alt uttan forboðið ímóti fyribyrging ..... og so tó, tað var so loyndarfult eisini hjá okkum, at tað var næstan forboðið. Hon dugdi so væl at fáa áhoyrarnar við og brúka okkum í síni framførslu, eisini "the women from the Faroe Islands".  Hon var bara so herlig!!

Shannon áin er 400 km. long. Ein av útferðunum var siglitúrur eftir ánni, sum frá gamlari tíð hevur verið høvuðsferðsluæðr.

Pubbir eru partur av mentanini, og vit vitjaðu eina ella tvær. Tað er ikki bara fyri at drekka seg full, at fólk fara á pubb, har er tónleikur, fólk spæla kort, gera skúlatong og práta. Yvirav hotellinum The George er ein fagurt reyður pubbur, fínt møtistað. Nógvar pubbir hava so vakra framsíðu, málaða og pyntaða.

Kirkjurnar eru mangar í tali, summar katólskar og summar protestantiskar. Mariu kirkjan í Limerick er elsti bygningur í býnum,(tríggjar tær fyrru myndirnar.,)  Og dómkirkjan í Galway er nýggj (1965). Hon hevur pláss fyri 1500 fólkum, og stólarnir eru úr vesturafrikanskum mahogni, gólvið í kórinum er av potugisiskum marmara og so framvegis, sera fínt og dýrt alt samalt (tríggjar tær seinni myndirnar).

Hjartans takk fyri ein fínan túr tit, sum hava skipað fyri. Tit verða biðin aftur!